
Sayısal Temeller: Matematik
Matrisler, denklemler ve grafikler, üstel fonksiyonlar, logaritma, süreklilik, türev, integral, kümeler.
Matematik, kentsel planlamada temel bir araçtır ve planlamacıların altyapı, imar ve kaynak tahsisi ile ilgili veri odaklı kararlar almasına yardımcı olur. Matrisler, denklemler, üstel fonksiyonlar, logaritmalar, süreklilik, türevler, integraller ve küme teorisi gibi kavramlar, kentsel ortamların modellenmesi ve optimize edilmesinde kritik bir rol oynar. Ulaşım ağlarını analiz etmek, nüfus artışını tahmin etmek veya arazi kullanımını yönetmek gibi konularda, matematiksel ilkeler verimli, sürdürülebilir ve iyi organize edilmiş şehirlerin planlanması için temel çerçeveler sağlar.
1. Matrisler
Matris, satır ve sütunlar halinde düzenlenmiş sayılardan oluşan dikdörtgen biçimli bir dizidir. Matrisler, fizik, bilgisayar grafikleri ve ekonomi gibi birçok bilim ve mühendislik alanında yaygın olarak kullanılır.
Matrislerin Temel Özellikleri:
Toplama ve Çıkarma: Aynı boyutlara sahip iki matris, elemanları tek tek toplanarak veya çıkarılarak işleme tabi tutulabilir.
Skaler Çarpma: Bir matrisi bir skaler (tek bir sayı) ile çarpmak, matrisin her bir elemanının aynı sayı ile çarpılması anlamına gelir.
Matris Çarpımı: İki matrisin çarpımı, satır ve sütunların iç çarpımları alınarak gerçekleştirilir.
Determinantlar ve Ters Matrisler: Determinantlar, doğrusal denklem sistemlerini çözmede kullanılırken, ters matrisler dönüşüm ve optimizasyon işlemlerinde kullanılır.
Matrislerin Uygulamaları:
Doğrusal Denklem Sistemlerini Çözme: Ekonomi ve mühendislikte bilinmeyen değişkenleri bulmak için kullanılır.
Graf Teorisi ve Ağ Analizi: Yol ağlarını ve kentsel bağlantıları temsil etmek için kullanılır.
CBS (Coğrafi Bilgi Sistemleri) Dönüşümleri: Mekansal veri manipülasyonu ve koordinat dönüşümlerinde kullanılır.
2. Denklemler ve Grafikler
Denklemler, değişkenler arasındaki ilişkileri tanımlar ve grafiksel gösterimleri, eğilimleri ve çözümleri görselleştirmeye yardımcı olur.
Denklem Türleri:
Doğrusal Denklemler: y = mx + b formuna sahiptir ve doğrusal ilişkileri temsil eder.
İkinci Dereceden Denklemler: ax² + bx + c = 0 formundadır ve fizik ve optimizasyon problemlerinde sıkça kullanılır.
Polinom ve Rasyonel Denklemler: Mühendislik ve ekonomik modellerde kullanılır.
Diferansiyel Denklemler: Zamanla değişimi temsil eder ve doğal ve sosyal süreçlerin modellenmesinde kritik rol oynar.
Grafik Çizim Teknikleri:
Kartezyen Koordinat Sistemi: Denklemlerin grafiğe dökülerek analiz edilmesini sağlar.
Kesişme Noktaları ve Eğimler: Değişkenler arasındaki eğilimleri ve ilişkileri belirlemeye yardımcı olur.
Grafik Dönüşümleri: Fonksiyonların kaydırılması, ölçeklenmesi ve döndürülmesi gibi işlemleri içerir.
3. Üstel Fonksiyonlar
Üstel fonksiyon, aşağıdaki biçimde olan bir fonksiyondur:

Burada "e" Euler sayısını, "a" ve "b" ise sabitleri temsil eder.
Üstel Fonksiyonların Özellikleri:
"b" değerinin işaretine bağlı olarak hızlı büyüme veya azalma gösterir.
Değişim hızı, fonksiyonun mevcut değerine orantılıdır.
Yaygın Uygulamalar:
Nüfus Büyüme Modellemesi: Demografi ve epidemiyolojide kullanılır.
Radyoaktif Bozunma ve Yarı Ömür Hesaplamaları: Çevre bilimlerinde önemli bir kavramdır.
Bileşik Faiz Hesaplamaları: Finans ve ekonomi alanlarında temel bir araçtır.
4. Logaritmalar
Logaritma, üstel işlemin tersidir. Üstel işlemi "Tabanı kendisiyle kaç kez çarpmalıyım ki sonucu elde edeyim?" sorusuna cevap verirken, logaritma "Sonucu elde etmek için tabanı hangi kuvvete yükseltmeliyim?" sorusuna cevap verir.
Matematiksel olarak, b tabanında y sayısının logaritması şu şekilde yazılır:
logb(y)=x eğer ve ancak bˣ=y
Bu, bˣ = y ifadesinin logb(y) = x ifadesine eşdeğer olduğunu gösterir.
Örnek:
Eğer 2³ = 8 ise, şu ifade doğrudur:
log2(8)=3
Bu, 8’i elde etmek için 2’nin üçüncü kuvvetine yükseltilmesi gerektiğini ifade eder.
Logaritma Türleri
1. Genel Logaritma (Taban 10): Tabanı 10 olan logaritma şu şekilde yazılır:
log10(x) = y eğer 10ʸ = x
Bu logaritma türü bilim, mühendislik ve ekonomi alanlarında yaygın olarak kullanılır. Örneğin:
log10(100) = 2 çünkü 10² = 100
2. Doğal Logaritma (Taban e): Tabanı e (Euler sayısı, yaklaşık 2.718) olan logaritma şu şekilde yazılır:
ln(x)= y eğer eʸ = x
Doğal logaritmalar, kalkülüs ve matematiksel analizde yaygın olarak kullanılır. Örneğin:
ln(e) = 1 çünkü e¹ = e
Logaritmanın Temel Özellikleri
1. Çarpımın Logaritması:
logb(x⋅y) = logb(x) + logb(y)
Bu özellik, logaritma içindeki çarpma işlemini toplama işlemine dönüştürmeye yarar.
2. Bölümün Logaritması:
logb(x/y) = logb(x) − logb(y)
Bu özellik, bölme işlemini çıkarmaya dönüştürmeye olanak tanır.
3. Kuvvetin Logaritması:
logb(xⁿ) = n⋅logb(x)
Bu özellik, bir üs ifadesinin logaritmasını hesaplamayı kolaylaştırır.
4. Taban Değiştirme Formülü:
logb(x) = logc(x) \ logc(b)
Bu formül, logaritmayı farklı bir tabana çevirmek için kullanılır. Genellikle 10 veya e tabanı tercih edilir.
Sonuç olarak logaritma, üstel fonksiyonların tersidir ve matematik, bilim, mühendislik ve finans gibi birçok alanda yaygın olarak kullanılır. Çok büyük veya çok küçük sayılarla çalışmayı kolaylaştırır ve üstel büyüme veya azalma içeren karmaşık problemlerin çözümünü basitleştirir.
5. Süreklilik
Limit, kalkülüsün temel kavramlarından biridir ve bir fonksiyonun belirli bir noktaya yaklaştıkça nasıl davrandığını anlamamıza yardımcı olur. Limit, türev ve integralin temelini oluşturur.
Eğer bir fonksiyon 𝑓(𝑥), 𝑥 değeri 𝑎'ya yaklaşırken belirli bir 𝐿 değerine yaklaşıyorsa, bunu şu şekilde yazarız:

Bu ifade, 𝑥 değeri 𝑎'ya yaklaştıkça 𝑓(𝑥) fonksiyonunun 𝐿 değerine yaklaştığını belirtir.
Limitin Anlamı
Limit, her zaman fonksiyonun belirli bir noktadaki gerçek değerini temsil etmez. Bunun yerine, 𝑥 o noktaya yaklaştıkça fonksiyonun hangi değere yaklaştığını gösterir.
Örnek:
Fonksiyon 𝑓(𝑥) = 𝑥² için, 𝑥 → 2 limiti nedir?

Bu, 𝑥 değeri 2'ye yaklaştıkça fonksiyon değerinin 4'e yaklaştığını ifade eder.
Tek Taraflı Limitler
Bir fonksiyonun bir noktadaki limiti, o noktaya soldan ve sağdan yaklaşılarak incelenebilir:
Sol taraf limiti (𝑥 → 𝑎⁻) → 𝑥, 𝑎'ya soldan yaklaşırken fonksiyonun değeri.
Sağ taraf limiti (𝑥 → 𝑎⁺) → 𝑥, 𝑎'ya sağdan yaklaşırken fonksiyonun değeri.
Eğer sol taraf limiti ve sağ taraf limiti eşitse, genel limit vardır. Aksi takdirde, limit yoktur.
Örnek:

Burada:

Eğer sol taraftan limit ve sağ taraftan limit farklıysa:
Bu durumda, lim𝑥→1 𝑓(𝑥) yoktur.
Sonsuzdaki Limitler (𝑥 → ∞)
Eğer bir fonksiyon 𝑥 → ∞ (sonsuz) giderken belirli bir değere yaklaşıyorsa, bu fonksiyonun sonsuzdaki limiti vardır denir.
Örnek:

Burada, 𝑥 büyüdükçe 1 / 𝑥 ifadesinin 0'a yaklaştığını görüyoruz.
Temel Limit Kuralları
Sabitin limiti:
Sabit bir fonksiyonun limiti kendisidir.
Toplama ve çıkarma kuralı:
Limit, toplama ve çıkarma işlemlerine dağılabilir.
Çarpma kuralı:
Bölme kuralı (payda sıfır olmamalıdır):
Bu kurallar, limit işlemlerini daha kolay ve sistematik bir şekilde çözmemizi sağlar.
6. Türev
Türev, bir fonksiyonun anlık değişim oranını ölçer. Bir fonksiyonun belirli bir noktada ne kadar hızlı değiştiğini gösterir.
Bir fonksiyon 𝑓(𝑥)'in türevi şu şekilde tanımlanır:

Bu ifade, fonksiyonun anlık değişim oranını temsil eder.
Örnek: Bir Fonksiyonun Türevini Bulma
Fonksiyon 𝑓(𝑥) = 𝑥² için türev hesaplayalım:

İfadeyi açıp sadeleştirirsek:

h → 0 olduğunda, türev:
𝑓′(𝑥)=2𝑥
Bu, 𝑓(𝑥) = 𝑥² fonksiyonunun türevinin 2𝑥 olduğunu gösterir.
Temel Türev Kuralları
Sabitin türevi:
Sabit bir fonksiyonun türevi sıfırdır.
Üs Kuralı:
Toplama ve Çıkarma Kuralı:
Çarpım Kuralı:
Bölüm Kuralı:
Zincir Kuralı:
Özel Türevler
Üstel fonksiyonun türevi:
Logaritma fonksiyonunun türevi:
Trigonometrik türevler:
7. İntegral
İntegral, birikim veya alan hesabı ile ilgilenen temel bir kalkülüs kavramıdır. Türev nasıl değişimi ölçüyorsa, integral de toplamı ölçer.
İki ana integral türü vardır:
Belirsiz İntegral
Belirli İntegral
1. Belirsiz İntegral
Belirsiz integral, bir fonksiyonun türevini tersine çevirerek onun ilkel fonksiyonunu (antiderivative) bulma işlemidir.

Burada:
f(x), integrali alınacak fonksiyondur.
F(x), f(x)'in ilkel fonksiyonudur.
C, entegrasyon sabitidir (çünkü türev sabitleri yok eder).
Örnek:
Fonksiyon 𝑓(𝑥) = 3𝑥²'nin belirsiz integralini bulun:

Güç kuralını uygularsak:

Bu formülü uygularsak:

Yani:
3x²'nin belirsiz integrali x³+C'dir.
2. Belirli İntegral
Belirli integral, bir eğrinin altında kalan alanı hesaplamak için kullanılır.

Burada a ve b, entegrasyon sınırlarıdır.
Örnek:
Fonksiyon 𝑓(𝑥) = 2𝑥 için, 𝑥 = 0 ile 𝑥 = 3 arasındaki alanı hesaplayalım:

İlk olarak, f(x) fonksiyonunun ilkel fonksiyonunu (antiderivative) bulalım:

Şimdi x = 0 ve x = 3 için bu fonksiyonu yerine koyarak hesaplayalım:

Bu, x = 0 ile x = 3 arasındaki alanın 9 olduğunu gösterir.
Kalkülüsün Temel Teoremi
Bu teorem, türev ve integrali birbirine bağlar ve şu iki kısımdan oluşur:
1. Kısım: Eğer 𝑓(𝑥) sürekli bir fonksiyon ise, onun belirli integrali şu şekilde hesaplanır:

Burada F(x), f(x) fonksiyonunun ilkel fonksiyonudur.
2. Kısım: Eğer F(x), f(x) fonksiyonunun ilkel fonksiyonu ise bu, integrasyonun türevin ters işlemi olduğunu gösterir.
Yaygın İntegrasyon Kuralları
Üs Kuralı (Power Rule):
Toplama ve Çıkarma Kuralı (Sum/Difference Rule):
Sabit Kat Sayı Kuralı (Constant Multiple Rule):
Üstel Fonksiyonların İntegrali (Exponential Functions):
Logaritmik Fonksiyonların İntegrali (Logarithmic Functions):
İntegrasyon Teknikleri
Yerine Koyma Yöntemi (Substitution Method):
İntegrali daha basit bir değişkene dönüştürerek çözmeyi sağlar.
Kısmi İntegrasyon (Integration by Parts):
Çarpım türev kuralına dayanır ve iki fonksiyonun çarpımının integralini bulmak için kullanılır.
Formül:
Kısmi Kesirler (Partial Fractions):
Rasyonel fonksiyonları (polinom kesirleri) daha basit kesirlere ayırarak integrali çözmeyi kolaylaştırır.
8. Kümeler
Küme, farklı elemanlardan oluşan bir koleksiyondur.
Temel Küme İşlemleri
Birleşim (A ∪ B): A ve B kümelerindeki tüm elemanları içerir.
Kesişim (A ∩ B): Hem A hem de B kümesinde bulunan elemanları içerir.
Fark (A - B): A kümesinde olup B kümesinde olmayan elemanları içerir.
Küme Teorisinin Uygulamaları
Veri analizinde gruplama yapma
Ağ ilişkilerini tanımlama
CBS’de mekânsal bölgeleri sınıflandırma
Matematiksel kavramlar, kentsel gelişimi analiz etmek, optimize etmek ve tahmin etmek için çerçeveler sağlayarak kentsel planlamanın ayrılmaz bir parçasıdır. Ulaşım modellerindeki matrislerden optimizasyon problemlerindeki türevlere kadar, matematik planlamacıların daha akıllı, daha verimli şehirler tasarlamalarına yardımcı olur. Bu kavramlara hakim olmak, kentsel planlamacıların trafik sıkışıklığı, arazi kullanım yönetimi ve çevresel sürdürülebilirlik gibi zorlukları ele almalarını sağlayarak yaşanabilir ve dayanıklı kentsel ortamların geliştirilmesini sağlar.